Op het drakennest

Er komt stoom uit de grond en de aarde maakt hier een zwaar hijgend en gorgelend geluid. Een draak slaapt onder het plaatsje waar we nu zijn: Beppu. Dit is het meest vulkanisch-actieve stukje van Japan.

Gisteren hebben we ruim 700 kilometer afgelegd om hier te komen. Twee metrolijnen, drie treinen en één shuttlebus brachten ons naar het superchique Suginoi Hotel. Met uitzicht op zee, een geothermisch verwarmd buitenzwembad, ontelbaar veel restaurants, onsens (soort Japanse sauna), winkeltjes, een supermarkt, een videospelletjeshal, een bioscoop en een bowlingbaan. Er zijn roltrappen om op verschillende plekken te komen. Maar eerlijk gezegd is het een beetje vergane glorie, hoewel dat de pret niet mag drukken. Het is echt op Japanse gasten gericht en dat is ook wel bijzonder om te zien.

Na aankomst besloten we om meteen gebruik te maken van het zwembad. Zwembroek aan, bikini aan en zwempamper aan en daar gingen we! We huurden een zwembandje voor Merijn en kukelden hem zo, hoppa!, van de hoge duikplank het zwembad in. Maar niet heus, natuurlijk. Je kon rustig van een trapje af het warme water in. En warm is dan ook echt warm. Hmm, heerlijk!
Merijn vond het helemaal geweldig :) Lekker plonzen en spartelen en lachen. Let maar op, die wordt later Olympisch kampioen zwemmen :D Na dit warme bad en nog eens een douche om de combinatie van chloor en rotte-eieren lucht (geothermische verwarming heeft ook zo zijn nadelen) was Merijntje zo uitgeteld dat hij tot de volgende ochtend diep in dromenland was.

Eenmaal weer wakker gingen we vanochtend naar de ‘nine hells of Beppu’. Oftewel warmwater bronnen waar het kokende water uit de grond borrelde en er is zelfs een heuse geiser.
De Rough Guide waarschuwde ons al voor de kitsch die er omheen gebouwd was, maar als je dat negeerde, hield je mooie natuurfenomenen over. Azuurblauw water, rood water, wit water, stoomwolken, kokende modder… Mooi hoor. Er worden zelfs eieren in gekookt. In de straten stijgt bovendien de stoom op uit de goten en putten, wat minstens zo bijzonder is om te zien.

De geiser hier is een verhaal apart. Die spuit voor een geiser redelijk vaak, zo om te dertig a veertig minuten, en ging wel vijftig meter hoog. Maar omdat men dat te gevaarlijk vond, hebben ze er een groot rotsblok op gedumpt, waardoor-ie nu maar nog vijf meter de lucht in gaat. Tja… beetje jammer!

En best wel typerend voor Japan wat echt een land is met regeltjes, rituelen en gebruiken. Alles lijkt hier wel gereguleerd. Af en toe hebben we gewoon het idee in een communistisch land op vakantie te zijn, terwijl Japan natuurlijk juist het tegenovergestelde is. Maar alles gaat hier volgens een strak stramien en het lijkt wel of er werk is voor iedereen. Er is zelfs iemand die de kluisjes op het station om de zoveel uur poetst…

Morgen reizen we verder naar Aso. Hier bevindt zich de grootste vulkaankrater ter wereld. Een mooie gelegenheid dus om de beentjes te strekken, mits het er veilig is. Want het is natuurlijk wel een actieve vulkaan…