Land van de Donderdraak

Hoi daar beneden!

Wij zijn aangekomen in Paro - Bhutan in de Himalaya. Op een comfortabele 2300m is het hier een stuk koeler dan in India.

Vanochtend moesten we om 3.00 uur op staan om op tijd op het vliegveld te zijn. Gelukkig had het hotel 24 uur service en konden we wat toast mee nemen als ontbijt. Maar Drukair zou Drukair niet zijn, als ze geen vertraging hadden. Op de reisinfo stond 7.00 uur vliegen, op het ticket stond 9.00 uur vliegen en uiteindelijk gingen we 8.15 uur.
De vlucht was erg mooi. We hadden mooi uitzicht op de Mount Everest en nog wat meer zoveel hoogste toppen van de wereld. De piloot vertelde uitgebreid wat we zagen onderweg en de stewardessen waren erg vriendelijk en in traditionele mooie kleding gekleed.

We hadden een ietwat ruige, maar wel erg gave en mooie landing (stukje gefilmd voor de liefhebbers). Er was eens een Bhutanees die mee mocht kijken in de cockpit tijdens het landen in Paro en vervolgens durft die niet meer te vliegen. Je gaat namelijk vlak langs de bergen.
Op het vliegveld werden we opgehaald door de gids en in een luxe jeep gepropt en naar ons mooie hotel gebracht. De gids heeft verplicht de traditionele kleding van Bhutaan aan. Het is een man, maar die dragen ook een jurk hier. Met hoog opgetrokken sokken tot aan de knieen er onder...
Ons hotel ligt een klein stukje boven Paro op een helling. Het bestaat uit houten huisjes en de onze heeft een prachtig uitzicht over de Paro vallei :D
Dit is ons hotel: http://www.triptobhutan.com/hotel-olathang.htm

Na de lunch in het dorp zijn we naar Paro Dzong gegaan. Een Dzong is een fort met daarin een tempel. Daar zaten allemaal kleine monnikjes die druk aan het oefenen waren op de gebeden en heen en weer aan het rennen. Helaas mag je nergens in een tempel fotograferen en monniken ook niet, dus we hebben alleen de Dzong (het fort gedeelte) er op staan. Inclusief uitgebreide uitleg van het Wiel des levens, waar het Boeddhisme in Bhutan op gebaseerd is. (http://eighttreasuresyoga.com/wp-content/uploads/2008/11/color-006-buddhist-wheel-of-life-paro-dzong.jpg)

Daarna gingen we kijken of het museum open was, maar die was dicht. Dus gingen we door naar de oudste tempel van Bhutan: Kyichu Lhakhang. Dit was weer een erg mooi en sfeervol plekje. We snappen nog niet heel veel van de Boeddha's hier. Dat zijn namelijk historisch belangrijke mensen, die nu vereerd worden. Bovendien hebben ze moeilijke Bhutanese namen, dus dat maakt het minder makkelijk om ze uit elkaar te houden en de gids houdt daar geen rekening mee als ie de geschiedenis opratelt. Wat ie trouwens wel gedreven doet.

Vervolgens hebben we even door het dorp gehupst. Sanders zonnebril laten maken (schroefje er op nieuw in) en met moeite geld gewisseld. We dachten dat het het beste was om Indiase rupees mee te nemen. Je kunt hier namelijk overal met rupees terecht, alleen niet met briefjes groter dan 500. We gingen er van uit dat de bank die wel kon wisselen, maar omdat ze bang zijn voor valse biljetten zijn die in heel Bhutaan verboden. De geldautomaat in India geeft alleen wel stapels briefjes van 500... Gelukkig ging een medewerker van de bank binnenkort naar India, dus die nam de briefjes aan en heeft ze gewisseld.

Nu gaan we eten en slapen, want morgen moeten we op tijd op om naar het Tigers Nest te wandelen. Daarover later meer. Oorspronkelijk lopen we alleen naar een uitkijk punt en niet naar de Dzong zelf. Wij hebben gevraagd of we daar wel naar toe kunnen (half uurtje extra lopen) en dat kan gelukkig gewoon :)

Nou dag lezertjes thuis, groetjes vanaf hoogte, dus goed kijken!