Vluchten van de vulkaan

Er is iets mis gegaan. Of eigenlijk moeten we zeggen: Er is iets niet mis gegaan. Wij zijn namelijk met de geplande vlucht naar huis gekomen en op de geplande datum geland. Deze keer zaten wij niet vast door bezettingen van het vliegveld of aswolken boven Europa. Zelfs een aardbeving, tsunami of één of ander technisch mankement heeft geen roet in het eten kunnen gooien. Een unicum! ;)

Maar we lopen natuurlijk weer op de zaken vooruit. Jullie zijn vast nog razend benieuwd naar onze laatste dagen in Japan, waarbij we gingen dansen op de vulkaan…

Afgelopen vrijdag namen we een schattig, rood dieseltreintje naar het dorpje Aso. Dit ligt in de grootste vulkaankrater ter wereld (een doorsnede van 128 km) en aan de voet van de gelijknamige vulkaan, Mount Aso. Dit is de grootste actieve vulkaan van Japan. En daar gingen wij overnachten!
Helaas bleek dit overnachten niet helemaal zoals wij gepland hadden. Zo moesten we eerst met het lokale boemeltje nog naar een dorpje verder reizen en daar vanuit de telefooncel (in Japan bestaan ze nog!) het pension bellen waar we twee nachten zouden slapen. Dan kwam de eigenaar ons ophalen. En tot zo ver ging alles goed.
Het pension bleek echter een heel eind van de bewoonde wereld af te liggen, we kregen een kamer waar serieus maar net twee eenpersoonsbedden tegen elkaar aangeschoven inpasten (met moeite Merijns tentje erin gefrot) en het heerlijke eten wat volgens de omschrijving gekookt zou worden, bestond niet. We kregen een zaklamp mee om nog een eind door het bos naar een restaurant te wandelen :O

Daar zaten we dus niet op te wachten, zeker omdat we de volgende dag naar de vulkaan wilden, maar we daar onmogelijk konden komen zonder eigen vervoer. En als we dan ook nog eens nat zouden regenen (het weer voorspelde niet veel goeds), op de een of andere manier weer terug naar het pension moesten zien te komen, daar in onze veel te kleine kamer zaten én geen eten hadden, besloten we dat één nachtje meer dan genoeg was. Dus gebeld met de reisorganisatie en die konden gelukkig een extra nacht in Fukuoka, onze volgende bestemming, regelen. Konden we toch met een gerust hart gaan slapen.

Vroeg weer op dus om de spullen in te pakken (dat was snel gebeurd, aangezien er in de kamer toch geen plek was om er een bende van te maken) en de eigenaar van het pension bracht ons naar Aso. Daar dropten we onze bagage in de kluisjes op het station, want we wilden natuurlijk nog wel graag de vulkaan op! Dus daar gingen we, in een halflege touringcar zwalkend in de wind. Het waaide namelijk echt belachelijk hard!

Mount Aso is één van de weinige (misschien wel de enige?) actieve vulkanen waarbij je zonder veel moeite een blik in de krater kunt werpen. Vlak onder de top ligt namelijk een bergstation waar de bus stopt en vanwaar een kabelbaan naar boven vertrekt. Maar die ging natuurlijk niet, omdat het te hard waaide (wij hadden spontaan een El Teide op Tenerife deja-vu). Nu wilden wij die toch al niet, omdat je met dertig minuutjes wandelen er ook zou staan (je kunt er zelfs met een auto naartoe rijden!), dus gingen we met Merijn in de draagdoek aan de wandel.
Maar hadden we al gezegd dat het waaide? En dan niet een fris lentebriesje, maar echt één of andere orkaan ofzo. We werden gewoon een paar keer opzij geblazen, zodat je niet op je voeten kunt blijven staan. Niet normaal! Zelf zouden we misschien nog wel doorgeploeterd hebben, maar voor Merijn was het wel erg zielig zo in die bulderende wind. Het was gewoon niet verantwoord, dus keerden we maar weer om. Helaas helaas, we hebben niet in de krater kunnen koekeloeren, maar in iedere geval wel bovenop een actieve vulkaan gestaan. De zwaveldampen walmden boven ons uit. Ook een hele beleving.

Op het station verzamelden we weer onze spullen en namen de eerst volgende trein naar Kumamoto. Dit bleek één of andere special edition-trein te zijn met zelfs een bar en ballenbak voor de kinderen aan boord. Nou, dat vond Merijn natuurlijk wel leuk! (En wij leerden dat Japanners je zelfs in de trein verplichten om je schoenen uit te doen… - in ieder geval als je met je kind bij de ballenbak wil zijn)

In Kumamoto borgen we onze spullen weer op in de bagagekluizen voor een korte site seeing (lunch!) en werden aangenaam verrast door de milde temperatuur en het gebrek aan bulderende wind. Wat een verademing! Zelfs de regen die viel toen wij terugkeerden naar het station kon de pret niet drukken. Ruim een half uurtje later waren we in Fukuoka waar ons hotel zo ongeveer bovenop het station stond. Dat was lekker makkelijk!

Fukuoka bleek een enorm leuke stad te zijn. Het staat wat meer open voor buitenlandse invloeden en het weer was er geweldig, dus wij hadden er nog een fijne laatste dag. Op de valreep toch nog een mooi Boeddhabeeld van 16 meter hoog kunnen zien! Daarnaast lekker door een park gewandeld, echte Japanse cosplayers in het wild gezien en ons samen met drie miljoen anderen door een winkelstraat geperst. Ook vonden wij hier zowaar een echt terras. Op de rest van onze reis zijn we die eigenlijk niet tegen gekomen, dus daar moesten we wel even gebruik van maken. Fijn :)

En zo kwam er uiteindelijk toch een einde aan onze avonturen in Japan. Maandagochtend namen we de metro naar het vliegveld (vijf minuten verderop!) en met een comfortabel vluchtje vlogen we in ruim een uur naar Seoul in Zuid-Korea. Daar brachten we nog een paar uurtjes door voordat we ons konden inschepen (dat heet vast niet zo bij een vliegtuig) voor ruim tien uur vliegen naar Amsterdam. We hadden weer een wiegje voor Merijn en deze keer ging hij er zo waar een paar uurtjes in liggen pitten. Dat was wel even prettig – niet de hele tijd die kleine friemel op je schoot :)

Zo, en nu zijn we dus weer thuis. Gelukkig heeft Merijn geen last van een jet-lag, maar zit hij weer meteen redelijk goed in zijn schema. Dat valt ook weer even mee! Nu snel weer plannen maken voor een volgende reis…

(Maar nazwijmelen bij deze reis kan bij onze – inmiddels uitgebreide – fotocollectie: https://picasaweb.google.com/sdongen/Japan2012?authkey=Gv1sRgCLenoNTXit71ggE# En wie meer wil zien (die andere 5.000 foto’s) is natuurlijk altijd welkom bij ons thuis :) )